Potwierdza to Ustawa o języku migowym i innych środkach komunikowania się (tekst jednolity opublikowano w Dzienniku Ustaw 2017, poz. 1824), zgodnie z którą osoba głucha ma prawo do „swobodnego korzystania z wybranej formy komunikowania się”, a do umożliwienia kontaktu z pomocą tłumacza języka migowego zobowiązane są: 1. Miganie rapu. W języku migowym można wyrażać dowcipy, poezję, wulgaryzmy, a nawet rapować. Doskonałym przykładem na to jest grupa Migamrap, która została założona w Lublinie. 2. Nagroda dla niesłyszącej aktorki. Marlee Matlin to niesłysząca amerykańska aktorka, która w 1986 roku otrzymała Oscara za pierwszoplanową rolę w Przypomnijmy bowiem, że na podstawie ustawy z 19 sierpnia 2011 r. o języku migowym i innych środkach komunikowania się (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1824) organy administracji publicznej mają Książki w języku migowym. Książki w języku migowym to świetny sposób na naukę słownictwa i gestów, a także na rozwijanie umiejętności czytania. Wiele książek dla dzieci jest dostępnych w wersji językowej i migowej, co pozwala dziecku na czytanie i jednoczesne poznawanie gestów oraz słownictwa. Definicja słowa zliberalizować. Sprawdź co oznacza słowo zliberalizować. Zobacz tłumaczenie słowa zliberalizować w wielu językach, na alfabet migowy, Braille'a, Morse'a, fonetyczny i inne. Wyraz zliberalizować posiada 2 definicji. Kształt znaków migowych, może grać rolę rymu w utworze, tempo migania, powtórzenia a także sposób przekazywania w języku migowym mają wpływ na poetyckość przekazu. Tak naprawdę w każdej dziedzinie sztuki obecne są dzieła osób Głuchych bądź dzieła te przedstawiają ich kulturę, codzienne problemy, sytuację. Myślę że Produkt zawiera polski alfabet oraz jego odpowiednik w języku migowym. Sprawdzi się zarówno do nauki w domu, ale także w wielu szkołach i placówkach, do których uczęszczają osoby niesłyszące. Staranie wygrawerowane laserowo obrazki dłoni pokazują w prosty sposób w jaki sposób migamy daną literę. ruJb48. Czy wszystkie osoby Głuche posługują się językiem migowym i jest on taki sam na całym świecie? Jeśli Twoja odpowiedź jest twierdząca, to musisz pogłębić swoją wiedzę w tym temacie. Istnieje wiele odmian języka migowego, nie każdy Głuchy miga tak samo, a niektórych znaków używamy nieświadomie na co dzień. Sprawdź jakie jeszcze tajemnice skrywają się pod pojęciem języka migowego. Zacznijmy od faktów, które mogą być szokujące. Nie wszystkie Głuche czy słabosłyszące osoby posługują się językiem migowym – najczęściej migać uczą się osoby, które nie słyszą od urodzenia lub ich najbliżsi, chcący komunikować się z nimi w naturalny sposób. Warto zaznaczyć, że utrata słuchu nie jest równoznaczna z utratą głosu – odpowiednia terapia pozwala Głuchym na wypowiadanie słów. To jaką literą zapiszemy wyraz „głuchy” również ma znaczenie. Pisząc małą literą mówimy o osobie, u której zdiagnozowano utratę słuchu, ale nie wiemy czy posługuje się migowym lub identyfikuje się z innymi niesłyszącymi. Zapis wielką literą określa członka społeczności Głuchych, utożsamiającego się z jej kulturą i komunikującego się w języku migowym. Co jeszcze warto wiedzieć? Co kraj to… inny język migowy Może się wydawać, że niesłyszący na całym świecie posługują się tym samym językiem migowym. Nie jest to jednak prawda – istnieje około 144 narodowych języków migowych. Ich różnorodność dobrze obrazuje przykład języków migowych używanych w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Choć w obydwu państwach ich słyszący mieszkańcy posługują się językiem angielskim, to osoby Głuche z nich pochodzące komunikują się zupełnie innymi znakami. Co ciekawe, stworzono też międzynarodowy, sztuczny język migowy IS, który można traktować jako odpowiedź niesłyszących na uniwersalne esperanto. W IS miga się zazwyczaj na konferencjach czy wydarzeniach gromadzących uczestników z całego świata. Polak, ale obcokrajowiec Języki migowe to języki wizualne – każdy z nich posiada własną gramatykę, inną niż te używane w ich fonicznych odpowiednikach, którymi posługują się osoby niemające problemów ze słuchem. Często sprawia to utrudnienia w formułowaniu wypowiedzi pisanych przez osoby Głuche. Ich pierwszym językiem jest język migowy, a każdy kolejny, czy to foniczny, czy migowy jest traktowany jako język obcy, którego muszą nauczyć się od podstaw. W związku z tym, gdy dostaniesz maila czy smsa od niesłyszącego Polaka, możesz czasami mieć wrażenie, że napisał do Ciebie obcokrajowiec. – Nie tylko osoby słyszące mogą mieć problem ze zrozumieniem tego, co Głusi chcą im przekazać – zdarza się, że oni sami nie wiedzą co miga do nich tłumacz podczas konferencji lub wydarzenia. Dzieje się tak, dlatego że w Polsce funkcjonują dwa języki migowe – PJM i SJM. PJM to język wizualno-przestrzenny, którym posługuje się większość osób Głuchych, natomiast tego drugiego najczęściej uczą się słyszący. SJM bazuje na gramatyce języka polskiego, jest jego kalką. Niestety, niesłyszący zazwyczaj nie znają tak dobrze zasad języka polskiego, a organizatorzy nie zawsze są w stanie zweryfikować jak miga tłumacz – komentuje Alicja Szurkiewicz, koordynatorka tłumaczeń na PJM w Fundacji Kultury bez Barier. Gwara w migowym Regionalizmy oraz gwara to elementy charakterystyczne zarówno dla polskiego języka mówionego, jak i migowego. Na ich powstanie istotny wpływ miał okres zaborów – w różnych częściach podzielonego państwa powstawały szkoły dla osób Głuchych, w których równocześnie rozwijały się różne odmiany migowego. W efekcie nawet podstawowe przedmioty czy zawody migało się inaczej w zależności od lokalizacji – zarejestrowano aż 6 regionalnych znaków określających cytrynę, 5 fryzjera, a 4 autobus. Najwięcej przejawów gwary w języku migowym występuje w centralnej Polsce i na Podkarpaciu, a najmniej na Dolnym Śląsku oraz w Raciborzu i jego okolicach. Język migowy, tak jak język foniczny, rozwija się na przestrzeni lat i ewoluuje. Część znaków przestaje być używana, bo rzeczy, które określają, wychodzą z użytku lub po prostu z biegiem lat inaczej je nazywamy. Emocje ukryte w gestach Głusi ujawniają w komunikacji przeżywane uczucia, a emocje mają często niemalże wypisane na twarzy. Mimika to, obok tempa i sposobu pokazywania znaków, bardzo ważny element języka migowego. W gestykulacji i wyrazie twarzy odzwierciedla się też charakter niesłyszących. Osoby nieśmiałe czy spokojne pokazują znaki łagodniej, w wolniejszym tempie, natomiast ruchy Głuchych z wybuchowym usposobieniem, pewnych siebie są bardziej energiczne, szybsze i wyraziste. Sytuacją, w której zazwyczaj dajemy ponieść się emocjom, jest kłótnia. Głusi, tak jak wszyscy, sprzeczają się między sobą, przeklinają, a ich wymianie zdań często towarzyszy wydawanie przez nich różnych dźwięków. To, że ktoś nie słyszy nie oznacza, że nie ma rozwiniętych strun głosowych czy aparatu mowy – osoby głuche krzyczą na siebie zarówno gestami jak i ustami, choć wykrzykiwane przez nich „słowa” nie zawsze mają sens. W kłótni niesłyszących główną rolę odgrywa przede wszystkim mimika, a miganie jest bardziej żywiołowe i nerwowe niż na co dzień. Nie taki diabeł straszny Czy wiesz, że jako osoba słysząca, używasz na co dzień znaków z języka migowego? Jednym z nich jest dobrze znany gest kciuka w górę. Wiele znaków z języka migowego stosuje się nieświadomie, jako podkreślenie wypowiadanych słów czy ich ilustrację. Prosząc kogoś czasami składamy dłonie jak do modlitwy, a chcąc dać komuś znać, że go obserwujemy, wskazujemy dwoma palcami na swoje oczy, a później na daną osobę. Te proste gesty mają podobne znaczenie w polskim języku migowym – pierwszy oznacza „proszę”, a drugi „patrzę”. Nie wszystkie znaki są jednak tak samo interpretowane przez każdego. – Znak „L” pokazywany przez kibiców Legii w międzynarodowym języku migowym oznacza miłość i jest częścią gestu „kocham Cię”, w którym ułożenie palców przypomina rogi. Gest ten został użyty przez papieża Franciszka podczas spotkania z wiernymi, na którym obecni byli niesłyszący, ale niektóre osoby nieznające języka migowego odebrały go jako symbol satanistyczny. Dla Głuchych znak ten wyraża tylko jedno – darzenie kogoś uczuciem i choć znaki są wizualnie do siebie podobne, to w „kocham Cię” kciuk jest odgięty, natomiast pokazując rogi przylega do złożonych palców – dodaje Alicja Szurkiewicz z Fundacji Kultury bez Barier. Teraz już wiesz, że język migowy to znacznie więcej niż powtarzanie wyuczonych na pamięć gestów, a w każdym państwie miga się w innym języku. Ciekawostki przedstawione w tekście to jedynie mały fragment zagadnienia, a język migowy skrywa w sobie jeszcze wiele sekretów. O Fundacji Fundacja Kultury bez Barier działa na rzecz dostępności kultury dla osób z różnymi potrzebami. Organizacja inicjuje wydarzenia i pomaga innym instytucjom w przygotowaniu eventów dostosowanych do osób z niepełnosprawnościami. Fundacja adaptuje materiały audiowizualne oraz wizualne poprzez tworzenie audiodeskrypcji, napisów dla niesłyszących czy tłumaczeń na język migowy. Jednym z działań fundacji jest popularyzacja tematu pętli indukcyjnych oraz tworzenie platformy TU Możesz, umożliwiającej zlokalizowanie miejsc przystosowanych do osób niesłyszących. Fundacja prowadzi także działalność edukacyjną i szkoleniową. Dodatkowo organizacja wspiera otwartość instytucji publicznych, przedsiębiorstw oraz przestrzeni miejskich. Naucz się języka migowego przy użyciu naszych lekcji wideo, podręcznika oraz słownika. NAUKA Język migowy warto poznać z wielu powodów. Niektórym jest on potrzebny w pracy, dla innych okazuje się przydatny w kontakcie z głuchymi członkami rodziny lub przyjaciółmi, jeszcze inni uczą się go dla przyjemności i satysfakcji. Każdy powód jest dobry i każdy z całego serca popieramy, aby rozpocząć nauka języka migowego. PRZEDSTAWIAMY OFERTĘ NAUKI JĘZYKA MIGOWEGO Lekcje wideo Słownik Podręcznik Khan Academy Język migowy ułatwia porozumiewanie się z osobami głuchymi, których na całym świecie jest ok. 70 milionów. Jest to bowiem język wizualno-przestrzenny, służący do komunikowania się bez korzystania z narządu słuchu. Jakie są podstawy języka migowego oraz w jaki sposób ze znaków migowych tworzy się słowa? Czy łatwo jest opanować alfabet, znaki i litery w języku migowym? Czy miganie jest trudne? I czy język migowy jest na świecie tylko jeden? Poznaj język migowy i jego historię krok po kroku!Jeśli szukasz więcej informacji historycznych, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły z ciekawostkami. Język migowy – podstawy, które warto znać. Gesty, wyrazy i zdania Jak powstał język migowy? Właśnie tak narodziła się nauka języka migowego! O tym, że gesty można byłoby wykorzystać do komunikowania się z osobami głuchymi, mówił w starożytności sam Platon. Alfabetem palcowym, czyli zbiorem znaków migowych odpowiadających danym literom alfabetu, zaczęto posługiwać się w XII wieku. Jednak dopiero w XVI wieku zaczęto dążyć do uschematyzowania formy porozumiewania się z osobami niesłyszącymi – zwłaszcza że zaczęło rodzić się coraz więcej niemowlaków z wadami słuchu lub jego całkowitym brakiem. Historia języka migowego potoczyła się zatem następująco: Giovanni Battista della Porta w 1562 roku opisał alfabet palcowy. Fray Melchior de Yerba jako pierwszy opisał i zilustrował alfabet migowy. Benedyktyn Pedro Ponce de Leon pierwszy na świecie posługiwał się alfabetem palcowym w celu nauczania kilkunastu niesłyszących dzieci. Duchowny Juan Pablo Bonet wydał książkę na temat edukowania osób z upośledzeniem słuchu. Na przełomie wieku XVIII / XIX zaczęły powstawać szkoły dla niesłyszących. Pierwsza z nich wybudowana została w Paryżu. Dzięki tego typu szkołom rozpoczęto również tworzenie grup składających się z niesłyszących osób, aby opracować dla nich jeden system komunikacji. Zaczęto przekazywać go później kolejnym pokoleniom i rozwijać tak, aby Głusi potrafili się dogadywać między sobą oraz komunikować z ludźmi bez upośledzenia słuchu. W 1817 roku powstał Instytut Głuchoniemych i Ociemniałych w Warszawie. Właśnie ten rok zapoczątkował też rozwijanie się w Polsce języka migowego. W 1981 roku Szwecja uznała język migowy za pierwszy język niesłyszących osób, ustanawiając go środkiem komunikacji Głuchych. Był to niezwykle ważny krok w historii języka migowego, zwłaszcza że przez wiele lat w niektórych szkołach miganie było surowo… zabronione. Przez blisko 100 lat Głusi musieli uczyć się zatem czytać z ruchu warg. Podstawy języka migowego – znaki, zwroty, litery. Jak wygląda nauka języka migowego? Język migowy to przede wszystkim słownictwo i system gramatyczny. Na pojedyncze słowa składają się tzw. migi, czyli znaki ideograficzne – są one niekiedy substytutem zwrotów z języka mówionego. Ile jest w sumie znaków migowych? Szacuje się, że nawet 15 tysięcy znaków, które uzupełniane są również o znaki daktylograficzne, czyli: alfabet palcowy,liczebniki główne i porządkowe, ułamki, znaki interpunkcyjne. Warto wiedzieć o tym, że w gramatyce języka migowego nie ma akcentu bądź odmiany przez przypadki czy osoby. Jak więc składać poprawnie pojedyncze wyrazy w całe zdania? Najważniejsza jest kolejność słów w danym zwrocie – choć w językach ustnych akurat jest przecież bardzo podobnie. W języku migowym liczy się jednak przestrzenna organizacja komunikatów, więc zwroty do rozmówcy przekazuje się za pomocą: znaków mimicznych, znaków manualnych, ruchów (np. głową, ramionami). W języku migowym bardzo ważne jest też, aby przekaz był synchroniczny. Dzięki rozłączności artykulatorów można zamigać więcej elementów jednocześnie, np. pokazać rękoma i twarzą kilka różnych znaków. Chociażby dlatego nie jest możliwe tłumaczenie migowego słowo w słowo na foniczny. Dopuszcza się jedynie niektóre zestawienia migów, które tworzą razem dokładnie ten sam przekaz – jednak są one określone już z góry. Dzięki mowie ciała niesłyszący mogą wyrazić swoje myśli, a także pokazać, w jakim są aktualnie stanie. Mogą również zaintonować swoją wypowiedź. Warto wiedzieć, że język migowy jest językiem naturalnym zupełnie tak samo, jak języki foniczne. Jeśli słyszący rodzice będą chcieli skomunikować się ze swoim niesłyszącym dzieckiem, najprawdopodobniej będą rozmawiać z nim w języku migowym – mimo że sami słyszą dobrze. Jeśli dziecko nie słyszy od najmłodszych lat, przewagą jego będzie fakt, że maluchy bardzo szybko uczą się ruchów manualnych – szybciej niż mowy. Właśnie dlatego prędko przyswajają słowa, a następnie zwroty w języku migowym. Co ciekawe, z pomocą tego języka można wypowiadać nie tylko proste zdania, ale i bardzo złożone wypowiedzi – również dotyczące specjalistycznej wiedzy. Język migowy – wszystko, co trzeba o nim wiedzieć! Najważniejsze systemy pisma języków migowych Niektórzy mylnie uważają, że system pisma dla języków migowych jest tylko jeden. Tymczasem okazuje się, że tych systemów na przestrzeni lat utworzono naprawdę wiele: ASL-phabet – system powstał dla dzieci, które uczą się ASL (American Sign Language). HamNoSys – używany głównie w publikacjach naukowych. System Bébiana – powstał we Francji i jest pierwszym systemem zapisu języków migowych. Notacja Stokoe’a – utworzona w celu zapisywania ASL, jednak posługiwać można się systemem również w publikacjach naukowych o językach migowych. SignWriting – jest to obecnie najpopularniejszy system pisma języków migowych, który pozwala na zapisywanie każdego z nich. Właśnie SignWriting ma naturę przestrzenną i został jedynym systemem, który częściowo zakodowano w Unikodzie. Oczywiście powstały również inne systemy, które np. przypisują mowę ciała (np. ruchy ręki) do poszczególnych liter alfabetu łacińskiego (jak SLIPA). Czy na świecie jest tylko jeden język migowy? Ludzie sądzą, że język migowy na świecie jest jeden. Tymczasem nie ma utworzonego języka migowego, który byłby ogólnoświatowy. Owszem, istnieje sztuczny język gestuno, jednak korzysta się z niego bardzo rzadko – zazwyczaj podczas np. międzynarodowych rozmów oficjalnych na seminariach czy zawodach. Nie ma więc języka migowego, w którym można byłoby porozmawiać swobodnie na całym świecie. Ciężko wobec tego dokładnie określić, ile jest języków migowych – zwłaszcza że ciągle tworzone są nowe. W niektórych państwach (jak w Tanzanii) szkół języka migowego jest kilka i w każdej z nich używa się zupełnie innego języka migowego. Wcale nie trzeba jednak szukać daleko, aby zauważyć, że język migowy różni się od siebie znakami czy sposobem używania – w Polsce mamy bowiem różne dialekty lokalne i gwary, wobec czego istnieje kilka odmian polskiego języka migowego. Język migowy jest różny dla różnych języków narodowych Niesłyszący używają szacunkowo nawet 300 różniących się od siebie języków migowych. Warto dodać jednak, że np. brytyjski migowy (BSL) znacznie różni się od amerykańskiego (ASL). Podobnie język migowy hiszpański różni się od meksykańskiego. Niektóre języki migowe są też identyczne, jednak funkcjonują już pod kilkoma różnymi nazwami (np. język migowy chorwacki oraz serbski). Języki migowe czasami tworzą rodziny językowe, w których język wykazuje pewne podobieństwa. Właśnie to upraszcza porozumiewanie się ze sobą osób głuchych (np. język migowy niemiecki bardzo zbliżony jest do austriackiego). Międzynarodowy Dzień Głuchych i Języka Migowego Każdego roku w ostatnią niedzielę września obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Głuchych i Języka Migowego. Święto to zostało uchwalone w 1958 roku przez Światową Federację Głuchych. Co ma na celu to święto? Otóż zwrócenie ludziom uwagi na prawa Głuchych, a także ich problemy, czy obawy. Dzięki niemu ludzie mogą dowiedzieć się więcej również na temat osiągnięć osób niesłyszących. Z roku na rok na świecie podejmuje się szereg działań, aby ułatwić życie głuchym ludziom – a więc zapewnić im łatwy dostęp do dóbr i wszystkich usług, a także umożliwić udzielanie się w życiu publicznym. W Polsce mamy ok. 500 tysięcy niesłyszących osób. Ciężko uwierzyć, ale na świecie żyje ich łącznie ponad… 70 milionów. Zdecydowana większość z tych ludzi zamieszkuje jednak kraje słabo się rozwijające, gdzie osoby te nie mają zapewnionych dobrych warunków rozwojowych. Dzień Głuchych ma na celu edukowanie i wspieranie takich ludzi. Dzięki świętu można dowiedzieć się więcej o tym, iż upośledzenie słuchu wcale nie ogranicza możliwości stania się kimś wybitnym – wystarczy spojrzeć na dokonania Ludwiga van Beethovena czy Thomasa Edisona. Ciekawostki na temat języka migowego – czy o nich wiedziałeś? Na sam koniec przytoczymy kilka ciekawostek, które warto znać na temat języka migowego. Sprawdź, czy o nich wiedziałeś! Podczas rozmawiania w języku migowym nawiązywanie kontaktu wzrokowego jest bardzo ważne. Bez patrzenia sobie w oczy rozmowa nie będzie możliwa. Nie ma uniwersalnego języka migowego, w którym dogadają się mieszkańcy wszystkich krajów na świecie. Głusi lepiej dogadują się mimo wszystko z innymi niesłyszącymi jak osoby ze sprawnym słuchem. W języku migowym aż 30% znaków jest bowiem ikonicznych, a więc wskazujących na daną czynność bądź kształt. Język polski oraz polski język migowy to dwa zupełnie inne języki. Chcąc uczyć się języka migowego, należy więc zacząć od podstaw i uczyć się go tak, jak każdego innego języka obcego. Głusi są mniejszością językową, a nie inwalidami. Posiadają bowiem swój własny język, który może nie jest foniczny, lecz wizualno-przestrzenny. Jednak w dalszym ciągu jest to przecież język, za pomocą którego można się komunikować z drugim człowiekiem. W Polsce używa się języka migowego PJM, który posiada własną gramatykę. Osoby nierozumiejące tego języka nie będą w stanie domyślić się, o co chodzi głuchej osobie. To nie jest zabawa w kalambury. Niemożliwe jest odgadnięcie, co dana osoba miała na myśli, jeśli nie nauczymy się jej języka. Język migowy wcale nie polega na pokazywaniu kolejno liter. To miganie konkretnych zwrotów i słów. Aby Głusi mogli zakomunikować coś innym ludziom, muszą nauczyć się poprawnie pokazywać słowa za pomocą gestów. W języku migowym jak najbardziej można opowiadać dowcipy, a nawet… przeklinać. Autor: Paulina Zambrzycka Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dla 100,0% czytelników artykuł okazał się być pomocny Podczas omawiania prezentacji, wystawy, innych elementów, pamiętajmy o tym, że osoby Głuche mogą albo patrzeć na tłumacza albo na inny obiekt. W Polsce funkcjonują dwa sposoby komunikacji w języku migowym: polski język migowy (PJM) – naturalny sposób komunikacji osób Głuchych, o odmiennej od polskiej, strukturze gramatycznej; system językowo-migowy (SJM) – sztuczny język, jego gramatyka jest oparta na gramatyce języka polskiego, a znaki migowe wspomagają rozumienie wyraźnej mowy. Dla osób Głuchych jest najczęściej niezrozumiały, ze względu na to, że język polski jest dla nich językiem obcym. Komunikacja tłumacz – osoba Głucha – rozmówca Aby komunikacja z osobą Głuchą przy udziale tłumacza języka migowego była satysfakcjonująca dla wszystkich stron, należy pamiętać o kilku zasadach: najlepsze ustawienie jest wtedy, kiedy osoba mówiąca stoi obok tłumacza, a naprzeciwko nich osoba Głucha, tak jak na rysunku poniżej: Dlaczego? Wyobraźmy sobie sytuację, że mówimy do osoby Głuchej, która stoi/siedzi obok tłumacza. Aby mogła zrozumieć przekaz, odwraca się w stronę tłumacza, a rozmówca ma wrażenie jakby mówił w przestrzeń, nie on ma kontaktu wzrokowego ani z tłumaczem ani z osobą Głuchą. Brak kontaktu wzrokowego z osobą Głuchą oznacza koniec rozmowy; rozmówca powinien stać w odpowiedniej odległości od tłumacza, tak aby miał on przestrzeń wokół siebie na swobodne rozłożenie rąk. przez cały czas trwania rozmowy, wykładu, zajęć, zwracamy się bezpośrednio do osoby Głuchej, nie do tłumacza. Tłumacz jest tylko pośrednikiem w komunikacji. Unikajmy sformułowań: „proszę powiedzieć panu/pani, że…”, zamiast tego mówimy „chciałabym/chciałbym panu/pani powiedzieć, że…”. Nie wdajemy się w prywatną rozmowę z tłumaczem podczas jego pracy; bądźmy czujni, czy nie mówimy zbyt szybko, ponieważ czasem jedno słowo w języku polskim wymaga kilku znaków w polskim języku migowym. Mówimy w naturalnym tempie, nie przesadnie wolno, ponieważ profesjonalni tłumacze języka migowego potrafią symultanicznie przekazać treść nawet osoby szybko mówiącej. Nie mówimy głośniej niż zazwyczaj, tłumacze są zazwyczaj osobami słyszącymi, chyba, że wymaga tego sytuacja (złe warunki akustyczne, hałas w przestrzeni, szum itp.); pamiętajmy o odpowiednich warunkach do rozmowy – jeśli jest zbyt duży hałas wokół, istnieje duża szansa, że tłumacze nie usłyszą całej wypowiedzi, jeśli jest zbyt ciemno – osoba Głucha nie będzie widziała dobrze tłumacza, ani na odwrót. Tłumaczenie na język migowy – jak powinno wyglądać dobre tłumaczenie? Tłumaczy języka migowego obowiązuje kilka podstawowych zasad ubioru: jednolity, ciemny strój(zazwyczaj czarny, ale również granatowy), stonowana biżuteria lub jej brak, brak przykuwającego uwagę makijażu. Przed tłumaczeniem przekazujemy materiały, które mogą pomóc tłumaczowi w przygotowaniu się do pracy. Idealne warunki do tłumaczenia: tło powinno być stałe, nieporuszające się; światło powinno oświetlać tłumacza jednolicie (tłumacz nie może mieć zacienionej jednej strony ciała); odległość między tłumaczem a osobami Głuchymi nie może być zbyt duża, na linii tłumacz – osoba Głucha nie powinno być też elementów zakłócających widoczność np. kolumny, wiszące elementy. W przypadku nagrywania tłumaczenia należy pamiętać także o tym, żeby kadr obejmował tłumacza od bioder w górę, a szerokość kadru powinna być tak ustawiona aby ręce tłumacza nie wychodziły poza kadr. Jeśli tłumaczenie nakłada się na inny film, pamiętajmy o optymalnej wielkości tłumacza w stosunku do filmu oryginalnego. Najczęściej popełniane błędy Często spotykaną praktyką jest zapewnianie tłumaczenia na PJM w formie nagrań dostępnych na tabletach czy w aplikacji. Trzeba pamiętać o tym, że skupienie osoby oglądającej nagranie maleje wraz z długością filmu, stąd też długość filmiku nie powinna przekraczać 3-4 minut. Film z tłumaczeniem musi być w takiej szybkości w jakiej został nagrany, nie spowalniamy go, można porównać to wtedy do bardzo powolnej mowy. Podczas omawiania prezentacji, wystawy, innych elementów, pamiętajmy o tym, że osoby Głuche mogą albo patrzeć na tłumacza albo na inny obiekt. Jeśli prosimy o spojrzenie na jakiś przedmiot, nie mówimy nic w tym czasie. Poruszając się w przestrzeni, należy zatrzymać się, poczekać aż wszystkie osoby (tłumacz, osoby Głuche) staną w odpowiednich miejscach i wtedy kontynuować opowieść. Jeśli podczas zajęć wykorzystywane są specjalistyczne słowa, które nie mają swoich odpowiedników w polskim języku migowym, tłumacz dodatkowo wyjaśnia ich znaczenie. Wtedy tłumaczenie jest dłuższe niż wypowiedź prowadzącego. Należy to uwzględnić planując czas trwania zajęć. Należy pamiętać, że osoby Głuche posługują się PJM, dlatego przy zapewnianiu dostępności wydarzeń szukajmy tłumaczy PJM, nie SJM. Jeśli jest taka możliwość, spytajmy osoby Głuche jakich tłumaczy preferują. Informując o wydarzeniu z tłumaczeniem na PJM, warto napisać kto będzie je tłumaczył. Przydatne linki: Stowarzyszenie Tłumaczy Polskiego Języka Migowego, Pracownia Lingwistyki Migowej, Współautorka: PAULINA GUL. Aleksandra Szorc i Paulina Gul są związane z Fundacją Kultury bez Barier. Pracujesz z osobami zagrożonymi wykluczeniem cyfrowym? Działasz na rzecz włączenia społecznego lub aktywizacji osób niepełnosprawnych? Szukasz sprawdzonych metod i narzędzi, które możesz wykorzystać w pracy w zakładach karnych lub domach pomocy społecznej? Tutaj zebraliśmy dla Ciebie wszystkie artykuły na ten temat dostępne na polskim EPALE! Niesłyszący klienci Banku Pekao mogą zdalnie korzystać z pomocy konsultanta Pekao Direct, będącego jednocześnie tłumaczem polskiego języka migowego. Podczas wideo rozmowy w serwisie Pekao24 doradca pomoże niesłyszącemu klientowi w załatwieniu jego finansowych spraw. Jak wynika z ubiegłorocznego raportu Komisji Ekspertów ds. Osób Głuchych działającej przy Rzeczniku Praw Obywatelskich, osoby niesłyszące i niedosłyszące należą do jednych z najbardziej wykluczonych grup społecznych w Polsce. Według szacunków liczba niesłyszących Polaków wynosi nawet 100 tys., w tym ok. 30-50 tys. posługuje się językiem migowym[1]. To właśnie z myślą o nich i o usuwaniu wszechobecnych barier dla osób słabosłyszących, Bank Pekao wprowadził nową funkcjonalność, polegającą na możliwości zdalnej rozmowy z konsultantem w języku migowym. Usługa jest dostępna dla klientów Banku Pekao w serwisie Pekao24 bez konieczności logowania. W celu połączenia z konsultantem Pekao Direct, należy wybrać czat z opcją wideo. Wówczas na liście tematów zostanie prezentowana nowa opcja „Rozmowa w języku migowym”. Klient, po akceptacji regulaminu, połączy się z doradcą posługującym się polskim językiem migowym. Konsultanci będą dostępni w dni robocze w godzinach 9:00-17:00. – Zależy nam na wygodzie naszych klientów, staramy się usuwać stojące przed nimi bariery. Dlatego też postanowiliśmy wesprzeć osoby niesłyszące odpowiednio dostosowując nasz proces obsługi klienta. Mamy nadzieję, że spełni on oczekiwania tych osób i choć trochę ułatwi im codziennie funkcjonowanie – wyjaśnia Bartosz Zborowski, Dyrektor Departamentu Innowacji i Płatności w Banku Pekao – Chcemy

słowa w języku migowym